Ik droomde dat het vroeger was
jong, onschuldig, ongeschonden,
mijn broer en ik, zo klein, we stonden
tot onze knieën in het hoge gras.
Intens gelukkig van een duin gegleden
waarna je in de wolken las
dat het een warme zeewindzomer was
van haast een mensenleven lang geleden.
Ontwaakt is het weer gewoon vandaag
waar zou je het eigenlijk nog voor doen
gedeprimeerd met zorgproblemen.
Het opstaan gaat oneindig traag
mijn broer gaat weldra met pensioen
en ik moet zo mijn pillen nemen.
-Frank Heine, 2008-
No comments:
Post a Comment