Er hangen nog twee blaren
aan mijn esdoorn. Duizend andere zijn
rood geworden, alvorens dood.
Vergeten te kijken.
Vergeten gelukkig te zijn.
Nochtans had ik een tuin
waarin een stoel, en die stoel
had mij, en ik had een hand
en die hand had een glas
en mijn mond had meningen
Alles had.
Alles had ons.
-Herman de Coninck, 1944-1997, uit De Gedichten, 2000-
No comments:
Post a Comment